Hannes d'Haese

Hannes D'Haese is het tegenovergestelde van de klassiek geschoolde artiest. Geïnspireerd door Karel Appel is D'Haese beginnen schilderen toen hij in aanraking kwam met de kunst en de kleuren van de Nederlander. Net als deze beroemde Cobra artiest die beweerde "enkel wat verf op een doek te gooien", verkondigt D'Haese dat hij nog nooit een kunstacademie van binnen heeft gezien; waarmee hij benadrukt dat je geen artiest kunt worden, maar dat artiest zijn in je moet zitten. Zijn droombeelden, daar draait het voor hem om, technieken en scholing werken te beperkend.
Men zou dit een provocatieve houding kunnen noemen, ware het niet dat hij zijn leven zou geven voor de liefde. Uit de liefde put hij duizenden ideeën. De liefde heeft hem ooit eens financieel geruïneerd; de liefde heeft van hem een zondaar gemaakt maar wel een gedreven zondaar, één vol emotie en passie. Zijn zelfverklaarde missie: de wereld zegenen, zelfs bombarderen met zijn kleuren. Zijn stijl wordt beschreven als abstract expressionisme, neigend naar action painting.
Vandaag ademt deze vijfenveertig jarige artiest het doorzettingsvermogen van zijn vader uit, een dokter die de dood wou verslaan, het talent van zijn moeder Begga D'Haese en van zijn ooms Reinhoud (CoBrA groep) en Roel D'Haese (België's grootste surrealistische beeldende kunstenaar).
Op mentaal vlak leunt Hannes dicht aan bij Simon Vinkenoog, niet zozeer bij zijn poëzie en woorden, maar meer bij Simon's verlangen naar communicatie: dit eindeloze verlangen, aangewakkerd door een immens verlangen om het onbereikbare te bereiken, dat wellicht meteen uit elkaar zou spatten mocht het ooit bereikt worden.
Hannes D'Haese wil kost wat kost de wereld redden. Kan kunst de wereld niet redden, eerder dan religie? Deze vraag houdt hem sterk bezig. Als een kind van zijn tijd heeft Hannes D'Haese de bedoeling om de wereld te veroveren. Nu de kerken leeg zijn heeft de wereld wanhopig nood aan echte solidariteit. Met zijn liefde, zijn passie en zijn kleuren, met zijn schilderijen en creatieve kisten wil Hannes een kunstpriester worden in de nieuwe sociale kunsttempel van de wijde wereld.
Is hij in de kunstvoetsporen getreden van Reinhoud D'Haese en Karel Appel (abstract expressionisme) of heeft hij de liefde en de kleur heruitgevonden in een nieuwe kunstvorm? Eén ding is zeker; zijn kunst getuigt van emotie, passie, verdriet en geluk. Zijn kunst is een eindeloos schouwspel waar iedere toeschouwer gewild of ongewild deel van uitmaakt.

Zijn werken vind je in veel gerenommeerde kunstcollecties.
Het koningshuis van Belgie, de prins van Monoca zijn o.a. de bezitters van een Hannes d'Haese.